به گزارش ایسنا؛ براساس پیش فرض طی سال 2019 این دو سازمان 7 ناو سرنشیندار را راهی مدار زمین می‌کنند که سهم روسکاسموس 3 فروند و تعداد سفینه‌های ناسا 4 فروند خواهد بود. ناسا بطور جدی به دنبال آن است که از سال آینده سفینه‌های آمریکایی بار دیگر انتقال فضانوردان را به ایستگاه بین‌المللی فضایی بر عهده گیرند و با همکاری با شرکت‌های خصوصی اسپیس ایکس و بوئینگ پروازهای آزمایشی سرنشین‌دار خود را از سال 2019 آغاز کند.

براساس برنامه‌های اعلام شده، روز 28 مارس 2019 سایوز ام.اس-12 از بایکونور  پرتاب خواهد شد. فرمانده این سفینه الکساندر آوچینین کیهان‌نورد روس است. نیکلاس هیگ و کریستینا کخ کیهان‌نوردان آمریکایی، سرنشینان دیگر این ناو خواهند بود. آنها به صورت مشترک تا اکتبر در ایستگاه فضایی بین‌المللی فعالیت خواهند داشت. هیگ و کخ قرار است به همراه المنصور کیهانگرد اماراتی 18 اکتبر به زمین بازگردند، اما آوچینین تا آوریل 2020 در ایستگاه خواهد ماند و با فضانوردان سایوز ام.اس-15 به زمین برمی‌گردد. قبلا قرار بود گروه دیگری از جمله فضانورد اماراتی با این سفینه پرواز کنند اما حادثه 11 اکتبر گذشته که منجر به بازگشت ناکام آوچینین و هیگ شد، این تغییر را در برنامه‌ها ایجاد کرد.

اگر همه چیز طبق خواسته ناسا پیش برود، مأموریت بعدی به ایستگاه فضایی بین‌المللی به آزمایش سرنشین‌دار سفینه اسپیس ایکس2 ساخته شرکت خصوصی اسپیس ایکس تعلق خواهد داشت. گرچه این سفینه ظرفیت حمل ۴ فضانورد را دارد اما نخستین ماموریت تنها با حضور داگلاس هارلی  و رابرت بکنن فضانوردان با تجربه ناسا در ماه ژوئن 2019 به فضا پرتاب خواهد شد تا ظرف چند روز سامانه‌های آن را در مدار زمین بیازمایند. این سازمان هنوز تاریخ دقیقی برای پرتاب این سفینه مشخص نکرده و معلوم نیست چند روز در فضا خواهد بود. بدین ترتیب اولین پرواز سفینه سرنشین‌دار آمریکایی از سال ۲۰۱۱ به بعد رخ خواهد داد زیرا بعد از زمین‌گیر شدن برنامه‌ شاتل فضایی، فضانوردان آمریکایی مجبور شدند با سفینه‌های سایوز روسی به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل شوند.

سایوز ام اس-13 در 6 ژوئیه 2019 در حالی راهی ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌شود که الکساندر اسکورتسف روس، فرماندهی ناو را بر عهده دارد و  آندرو مورگان از آمریکا و لوکا پارمیتانو از ایتالیا به عنوان مهندسان پرواز وی را همراهی خواهند کرد. این فضانوردان به عنوان شصتمین گروه اعزامی به ایستگاه فضایی بین‌المللی کار خود را تنها بعد از پروازی آزاد 6 ساعته در آنجا آغاز خواهند کرد. هر سه فضانورد در  6 فوریه 2020 به زمین باز خواهند گشت .

اریک بو، کریس فرگوسن و نیکول من نیز به عنوان سه فضانوردی معرفی شده‌اند که پرواز آزمایشی با ناو سی‌اس‌تی ۱۰۰ استارلاینر کمپانی بوئینگ را در ماه ژوئن انجام خواهند داد. احتمال می‌رود این ماموریت دو هفته طول بکشد. از سوی دیگر شرکت بوئینگ گفته است تا آزمایش‌های مختلف سفینه، مانند ارتعاش و آکوستیک مرحله پرتاب، آزمایش حرارتی در خلاء که توانایی سفینه را در برابر گرما و سرمای شدید و سرد را در مدار نشان می‌دهد و اندازه گیری تداخل رادیویی و سازگاری الکترومغناطیسی عملیات مشترک ناو و ایستگاه فضایی بین‌المللی به اثبات نرسد به استارلاینر اجازه پرواز نخواهد داد و احتمال می‌رود این پرتاب تا ماه اوت به تعویق بیفتد.

پرتاب ناو سایوز ام اس-14 در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. روسکاسموس در مورد این سفینه سکوت کرده اما برخی خبرگزاری‌ها پرتاب آن را به شکل بدون سرنشین در 12 سپتامبر 2019 اعلام کرده‌اند. هیچ دلیلی برای پرتاب بدون سرنشین این سفینه ارائه نشده است. قبلا گفته شده بود که این سفینه در 18 نوامبر 2019 با حضور نیکلای تیخونف و آندری بابکین، فضانوردان روسکاسموس و کریستفر کسیدی فضانورد ناسا به فضا پرتاب خواهد شد اما در جدول‌های پروازی جدید نام این سفینه به کلی حذف شده است.

ناو سایوز ام اس-15 در 3 اکتبر 2019 به فرماندهی الگ اسکرپوچکا کیهان‌نورد با سابقه روسیه راهی مدار زمین می‌شود. در این ماموریت کریستوفر کسیدی فضانورد ناسا به عنوان مهندس پرواز و هزا المنصور کیهانگر اماراتی وی را همراهی می‌کنند. سفر اسکرپوچکا و کسیدی تا ماه آوریل 2020 ادامه دارد اما هزا المنصور همراه با کخ و هیگ بر عرشه ناو سایوز ام اس-12 در 18 اکتبر به زمین بر می‌گردد.

با پرتاب این سفینه، کارنامه ماموریت‌های سرنشیندار سال 2019 به ایستگاه فضایی بین‌المللی بسته خواهد شد.